Autor słynnej sentencji, ksiądz Benedykt Chmielowski, żyjący w XVIII w. dzięki tym właśnie słowom zapadł w pamięć niejednemu miłośnikowi koni. Te majestatyczne i niezwykle piękne zwierzęta towarzyszą człowiekowi już od około 5,5 tysiąca lat.
Dzięki swojej ogromnej sile pomagały w codziennej pracy oraz służyły jako środek transportu.
Jednakże już w starożytności dokonano przełomowego odkrycia, jakim było uznanie kontaktu z koniem za leczniczy, a decydujący moment nastąpił, gdy zaobserwowano podobieństwo pomiędzy chodem konia a chodem człowieka.
Z upływem czasu zwierzęta te uzyskały miano „lekarzy”, którzy potrafią uzdrawiać nie tylko swoim ruchem, ale także samą obecnością. Pochodzący z greckiego wyraz „hipoterapia” określa rodzaj terapii będący jednym z elementów rehabilitacji leczniczej zaleconej przez lekarza. Jest to metoda uzupełniająca oraz wspomagająca główne sposoby leczenia. Celem hipoterapii jest przywrócenie pacjentom sprawności fizycznej i psychicznej w możliwym do osiągnięcia przez nich zakresie. W ramach hipoterapii można wyodrębnić rodzaje działań hipoterapeutycznych: fizjoterapia na koniu, psychopedagogiczna jazda konna, terapia poprzez kontakt z koniem oraz terapia ruchem konia.
Jednoczesne oddziaływania ruchowe, sensoryczne, psychiczne i społeczne czynią tę formę terapii niepowtarzalną.
Wielokierunkowe oddziaływanie hipoterapii wpływa także na różne sfery funkcjonowania człowieka:
• fizyczną: torowanie prawidłowego wzorca chodu, poprawa koordynacyjnych zdolności motorycznych, głównie równowagi i poczucia rytmu, poprawa orientacji w przestrzeni i schemacie własnego ciała, stymulacja i normalizacja czucia głębokiego i powierzchniowego, podnoszenie ogólnej sprawności;
• emocjonalno-motywacyjną: wzrost motywacji i akceptacji procesu terapeutycznego, zwiększenie poczucia własnej wartości, zmniejszenie zaburzeń emocjonalnych;
• poznawczą: stymulacja odbioru wrażeń zmysłowych, poprawa percepcji wzrokowej i słuchowej, stymulacja pamięci, uwagi, mowy, myślenia, nabywanie i rozwijanie nowych umiejętność;
• społeczną: aktywizacja psychospołeczna, rozwijanie pozytywnych relacji psychospołecznych.
Koń terapeuta to także przyjaciel każdego pacjenta. Pomaga pokonywać istniejące bariery i oderwać się od problemów.
Forma tej terapii często jest traktowana jako przygoda, bo nie ograniczają jej cztery ściany, ani ściśle ustalone serie ćwiczeń. Dodatkowo, zajęcia te przeważnie odbywają się na łonie natury, co sprzyja współpracy pacjentów i osób obecnych na zajęciach. Wszystko to sprawia, że hipoterapia jest bardzo skuteczna i lubiana przez pacjentów, zwłaszcza tych najmłodszych.
