Bliski termin zakończenia roku szkolnego i wyjątkowo w tym roku ciepły czerwiec stwarzają mnóstwo okazji do spędzania czasu poza domem. Można by rzec, natura wzywa nas, by kolejnego lata na nowo odkrywać jej piękno, tajemniczość, potęgę i żywiołowość.
Kto zrozumie to lepiej niż zachwyceni majestatem przyrody i wrażliwością ludzkiej natury romantycy. Jak to ujął Baudelaire:
„Kto mówi romantyzm, mówi sztuka nowoczesna, czyli intymność, duchowość, kolor, dążenie do nieskończoności, wyrażone wszystkimi środkami, jakimi dysponuje sztuka”.
Jeśli zaś mowa o sztuce malowania zapierających dech w piersiach pejzaży, w pierwszej kolejności należy przywołać Caspara Davida Friedricha (1774-1840) – niemieckiego malarza, uznawanego za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli epoki romantyzmu. Pochodzący z 1815r. „Wędrowiec nad morzem mgieł” jest bodaj najsłynniejszym jego obrazem. Unikatowa jest podporządkowana kształtom wierzchołków gór kompozycja obrazu, a także kolorystyka – czysta i lekka. Morze chmur, które podziwia odwrócony tyłem do odbiorcy człowiek, symbolizuje wzniosłość. Dzięki takiemu ujęciu, tytułowy wędrowiec wydaje się być zespolony z naturą, niemal wtopiony w pejzaż. Nie oglądamy jego twarzy, możemy się jedynie domyślać, że pogrążony jest w medytacji.
Patrząc na „Wędrowca” wróciłam pamięcią do lektury książki Jacka Hugo-Badera „Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak” znajdując tam zadziwiającą zbieżność z romantykami, w widzeniu świata gór. Autor pisze tak:
„to najbardziej niezwykły widok, jaki może ujrzeć, a w zasadzie jakiego może doznać, doświadczyć człowiek. Nigdy nie przestanie mnie radować, bawić i zachwycać. Uszczęśliwiać nawet. Pochylasz głowę i patrzysz pod pachą albo nawet między buciorami, a tam kilometr powietrza pod Tobą”.
Jak bardzo żywiołowe doznania i zachwyt wyzwala majestatyczne piękno gór!
Czy dla tych właśnie uczuć człowiek wyrusza na spotkanie z oszałamiającą potęgą dzikiej natury, nieraz ryzykując życie? A może pragnie znaleźć i odkryć o wiele więcej? Przyjechać w góry by poczuć się maleńkim, wniknąć w samego siebie, lepiej poznać Boga, stać się lepszym człowiekiem? Na to pytanie każdy wędrowiec musi odpowiedzieć sam – każdy ma własną historię.
Dodaj komentarz